دارویاب

عفونت دستگاه ادراری (UTI) شرایطی بسیار آزار دهنده برای انسان است که به راحتی نمی توان آن را نادیده گرفت. زمانی که به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا هستید، دفع ادرار می تواند دردناک باشد. در صورت عدم درمان، فرد می تواند با پیامدهایی جدی مواجه شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، یک عفونت دستگاه ادراری عفونت کل یا بخشی از دستگاه ادراری است. بیشتر عفونت ها در قسمت پایینی دستگاه ادراری که شامل مجرای پیشاب (لوله ای که امکان خروج ادرار از بدن را فراهم می کند) و مثانه (محل ذخیره ادرار) می شود. گاهی اقات عفونت ها از طریق حالب ها (لوله های که ادرار را از کلیه ها به مثانه انتقال می دهند) به سمت بالا و کلیه ها (محل تولید ادرار) منتقل می شوند.

علائم رایج عفونت دستگاه ادراری شامل درد در ناحیه لگن، احساس سوزش هنگام دفع ادرار، و نیاز برای دفع ادرار یا تکرر ادرار می شوند. هر فردی در هر سنی می تواند به عفونت دستگاه ادراری مبتلا شود، اما زنان در معرض خطر بیشتری قرار دارند. بنابر ارزیابی های صورت گرفته، تقریبا نیمی از تمام زنان یک عفونت دستگاه ادراری را در طول زندگی خود تجربه می کنند. حدود 150 میلیون نفر در سراسر جهان هر ساله به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا می شوند.

انواع عفونت دستگاه ادراری

سه نوع اصلی از عفونت دستگاه ادراری وجود دارند که با توجه به مکان عفونی شدن دستگاه ادراری تعریف می شوند.

عفونت مجرای پیشاب به نام اورتریت شناخته می شود که ملتهب شدن مجرای پیشاب را موجب می شود.

شایع‌ترین نوع عفونت دستگاه ادراری عفونت مثانه است که به نام سیستیت شناخته می شود.

عفونت های کلیه نوع جدی‌تر از عفونت دستگاه ادراری هستند که در پزشکی به نام پیلونفریت شناخته می شود.

عفونت های دستگاه ادراری شایع هستند و افرادی بسیاری از آنها آگاه هستند، اما همه این مساله را نمی دانند که یک عفونت دستگاه ادراری می تواند به یک عفونت کلیوی تبدیل شود.

دلایل عفونت دستگاه ادراری چه چیزهای هستند؟

در شرایط عادی، سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت از ما دفاع می کند. یکی از روش های دفاعی بدن جریان مداوم ادرار است. این به پیشگیری از اتصال باکتری ها به دیواره های دستگاه ادراری کمک می کند. اما گاهی اوقات میکروب ها به هر ترتیب ممکن نفوذ خود را انجام می دهند.

زمانی که باکتری، به طور معمول ئی.کولای، وارد مجرای پیشاب شده و پس از آن به دیواره مثانه متصل شده و تکثیر می شود، عفونت دستگاه ادراری آغاز می شود. آنچه در این حالت رخ می دهد یک عفونت مثانه یا سیستیت است. گاهی اوقات، باکتری ها از مثانه به قسمت بالایی دستگاه ادراری حمله کرده و یک یا هر دو کلیه را آلوده می کنند.

عوامل خطرآفرین برای عفونت دستگاه ادراری

برخی افراد نسبت به دیگران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت دستگاه ادراری قرار دارند. از عوامل خطرآفرین در این زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

زن بودن. زنان از مجرای پیشاب کوتاه‌تری نسبت به مردان برخوردار هستند و ورودی این مجرا بسیار نزدیک‌تر به مقعد است. بر اساس این تفاوت های آناتومیک، باکتری ها راحت‌تر می توانند به دستگاه ادراری زنان وارد شوند.

زندگی جنسی فعال. رابطه جنسی باکتری ها را هرچه بیشتر به مجرای پیشاب هل می دهد.

پیرتر بودن. پس از یائسگی، سطوح استروژن در زنان افت می کند. این شرایط سطوح باکتری های سالم به نام لاکتوباسیلوس که با عفونت مبارزه می کنند را تحت تاثیر قرار می دهد.

استفاده از دیافراگم یا کاندوم های اسپرم‌کش.

دشواری در تخلیه مثانه. ناتوانی در تخلیه کامل مثانه می تواند فضا را برای رشد باکتری ها مساعدتر سازد.

ابتلا به سنگ کلیه. (در مردان بزرگ شدن پروستات می تواند یک عامل خطرآفرین باشد.)

ابتلا به دیابت یا برخورداری از سیستم ایمنی ضعیف.

ابتلا به یک عفونت دستگاه ادراری پیشین.

استفاده از یک کاتتر یا تجربه عمل جراحی یا فرآیند پزشکی که دستگاه ادراری در آن درگیر بوده است.

علائم یک عفونت دستگاه ادراری چه چیزهای هستند؟

این امکان وجود دارد که ابتلا به یک عفونت دستگاه ادراری بدون هیچ نشانه ای باشد. اما بیشتر مردم یک یا چند نشانه را تجربه می کنند.

دفع ادرار درناک یک نشانه کلاسیک است. احساس نیاز به دفع ادرار در شرایطی که نیازی به انجام این کار نیست نیز یکی دیگر از نشانه های رایج است.

علائم شایع عفونت مثانه

نیاز به دفع ادرار حتی زمانی که مثانه خالی است یا تنها چند قطره ادرار خارج می شود.

تکرر ادرار

درد و فشار در قسمت پایینی شکم یا ناحیه اندام جنسی

دفع ادرار دردناک

ادرار کدر یا خون آلود

بوی قوی و زننده ادرار

نشانه های گسترش عفونت به کلیه ها

عفونت های مثانه که به کلیه ها سرایت می کنند می توانند علائم بیشتری را موجب شوند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تب

درد در پهلو یا کمر

حالت تهوع یا استفراغ

لرز یا تعریق

سردرگمی یا تغییرات ذهنی

در صورت مواجهه با علائم یک عفونت دستگاه ادراری باید با پزشک خود مشورت کنید. اگرچه نیازی نیست تا بلافاصله به اورژانس مراجعه کنید، اما عفونت های دستگاه ادراری به اندازه ای آزار دهنده هستند که بیشتر مردم در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه می کنند. البته اگر با تب و دیگر نشانه های نگران کننده مواجه هستید باید هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید زیرا تب می تواند نشانه ای از تبدیل شدن عفونت مثانه به عفونت کلیه باشد.

یک عفونت دستگاه ادراری چگونه درمان می شود؟

آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که برای بهبود عفونت های دستگاه ادراری به کار گرفته می شوند. این که چه دارویی برای شما تجویز می شود و چه مدت باید آن را مصرف کنید به نتایج آزمایش، شدت علائم، و عوامل دیگر بستگی دارد. اگر یک زن مبتلا به عفونت ساده مثانه هستید یک دوره سه روزه آنتی بیوتیک ممکن است کافی باشد. مردان به طور معمول نیازمند دوره درمان طولانی‌تر هستند.

برای عفونت های دستگاه ادراری پیچیده یا عفونت کلیه پزشک ممکن است آنتی بیوتیک های قوی‌تر به نام فلوروکینولون ها، دسته ای که داروهایی مانند سیپروفلوکساسین را شامل می شود، را تجویز کند. این داروها به منظور پیشگیری از مقاومت به آنتی بیوتیک باید به مقدار کم مصرف شوند.

همچنین، پزشک ممکن است برای تسکین علائم ادراری فنازوپیریدین را تجویز کند. این داروها باید به همراه یک آنتی بیوتیک مصرف شوند و به صورت تجویزی و بدون نسخه در دسترس هستند.

افزون بر این، پزشک ممکن است افزایش مصرف مایعات را توصیه کند. نوشیدن مایعات فراوان، به ویژه آب، ممکن است به دفع میکروب های بیماری‌زا کمک کند. همچنین، این کار ادرار را رقیق کرده و از این رو دفع ادرار با درد کمتری صورت می گیرد.

همانند هر عفونت دیگری در بدن، عفونت های دستگاه ادراری نیز به طور معمول خودبخود بهبود می یابند. شما می توانید برای 24 تا 48 ساعت افزایش مصرف مایعات را مد نظر قرار دهید، اما اگر علائم بهبود نیافتند احتمالا به مصرف دارو نیاز است.

آیا عفونت دستگاه ادراری عوارضی به همراه دارد؟

بیشتر عفونت های دستگاه ادراری با موفقیت و بدون هیچ عارضه ای بهبود می یابند. اما بدون درمان درست و به موقع، یک عفونت مثانه ساده نیز می تواند از کنترل خارج شود. میکروب ها می توانند از مثانه وارد حالب ها شده و به کلیه ها حمله کنند و این شرایط می تواند زمینه ساز پیامدهای جدی برای سلامت شما شود.

از عوارض عفونت دستگاه ادراری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عفونت های دستگاه ادراری عود کننده

عفونت کلیه

تولد نوزاد با وزن کم، تولد زودرس نوزاد، یا تولد نوزاد مرده در زنان باردار

سپسیس یا عفونت خون، شرایطی بالقوه تهدیدکننده زندگی که می تواند به آسیب بافتی، نارسایی اندامی و حتی مرگ منجر شود

چگونه از عفونت دستگاه ادراری پیشگیری کنیم؟

اقداماتی را می توان برای پیشگیری از عفونت های دستگاه ادراری مد نظر قرار دارد.

سبک زندگی

مایعات فراوان، به ویژه آب، مصرف کنید. این کار ادرار را رقیق کرده و به تخلیه باکتری ها نیز کمک می کند.

هنگام احساس نیاز به دفع ادرار این کار را انجام دهید. نگه داشتن ادرار می تواند به رشد باکتری های مضر کمک کند.

پس از اجابت مزاج و دفع ادرار پاکسازی را از جلو به عقب انجام دهید.

پس از رابطه جنسی برای کمک به تخلیه باکتری هایی که ممکن است وارد مجرای پیشاب شده باشند دفع ادرار را انجام دهید.

دوش بگیرید و از وان استفاده نکنید.

از پودرها و اسپری ها استفاده نکنید.

استفاده از اسپرم‌کش ها را متوقف کنید. اگر از روش های ضد بارداری که شامل اسپرم‌کش ها می شوند استفاده می کنید، روش های دیگر را مد نظر قرار دهید زیرا اسپرم‌کش ها باکتری های خوب را نیز نابود می کنند.

داروها

اگر با عفونت های دستگاه ادراری مکرر مواجه هستید با پزشک خود درباره تجویز دوز کم آنتی بیوتیک که پس از رابطه جنسی یا به صورت روزانه برای یک دوره چند ماهه استفاده می شود، صحبت کنید.

اگر زنی مسن هستید که عفونت های دستگاه ادراری مکرر را تجربه می کند، استفاده از کرم استروژن واژنی را مد نظر قرار دهید.

مکمل های غذایی

استفاده از پروبیوتیک های خوراکی و واژنی را مد نظر قرار دهید.

آب کرنبری بنوشید یا از قرص های کرنبری استفاده کنید. اگر از داروهای رقیق کننده خون، مانند وارفارین، استفاده می کنید از مصرف کرنبری پرهیز کنید زیرا ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد.

مطالعات نشان داده اند مصرف انگور به شکل میوه، آبمیوه و عصاره میوه می تواند موجب ایجاد تعادل در قندخون، تنظیم بهتر انسولین و افزایش حساسیت انسولین شود.

به گزارش مهر، معمولا افراد مبتلا به دیابت در مورد مصرف میوه احتیاط می کنند. به نظر آنها، قند طبیعی موجود در میوه ها می تواند موجب افزایش سطح قندخون شان شود. آنها باید مواد خوراکی و میوه های را مصرف کنند که دارای شاخص گلوکز پایینی (GI) هستند. یکی از این میوه ها انگور است که سرشار از پلی فنول ها است.

در حقیقت مطالعات نشان می دهند مصرف منظم انگور موجب کاهش سندروم متابولیک و پیشگیری از ابتلا به چاقی و دیابت نوع2 می شود. انگور به دلیل داشتن خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی همانند یک تنظیم کننده چندهدفی عمل می کند.

انگور جزء مواد خوراکی با شاخص گلوکز پایین طبقه بندی می شود و GI آن بین 43 تا 53 است. با این حال میزان پایین GI الزاما به معنای داشتن فایده برای قندخون نیست.

مطالعات اخیر نشان داده اند مصرف انگور به شکل میوه، آبمیوه و عصاره میوه به دلیل وجود مواد مغذی گیاهی آن، می تواند موجب تعادل قندخون، تنظیم بهتر انسولین و افزایش حساسیت انسولین شود.

در حقیقت تمام انواع انگورهای قرمز، سبز و آبی-بنفش برای دیابت خوب هستند. حتی مشخص شده است عصاره دانه انگور هم از ابتلا به سندروم متابولیک، دیابت نوع2 و چاقی پیشگیری می کند و موجب بهبود سلامت روده ها می شود.

از آنجائیکه انگور سرشار از آنتی اکسیدان هاست بهترین گزینه برای کنترل فشار اکسایشی بوده و از بروز اسیب اکسایشی جلوگیری می کند و در نتیجه موجب کاهش ریسک مشکلات سلامت و بیماری های تهدیدکننده جان می شود.

فلاوونوئیدهای موجود در انگور دارای خواص ضداکسایشی بالا بوده که به کاهش فشار اکسایشی کمک می کنند.

ویتامین C و منگنز، دو ماده مغذی مهم موجود در انگور هستند. اگرچه کل میوه انگور برای بدن مفید است اما دانه و پوست آن حاوی غنی ترین میزان آنتی اکسیدان ها هستند.

از اینرو محققان مصرف انگور را به میزان متعادل به افراد دیابتی توصیه می کنند.

میوه جات و سبزیجات میزبان مواد مغذی مختلفی هستند و بر همین اساس می توانند فواید سلامت مختلفی را برای انسان ارائه کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، اگرچه در برخی موارد می توان از مکمل ها به جای این مواد غذایی مفید استفاده کرد، اما مصرف میوه جات و سبزیجات تازه بهترین روش برای دریافت تمام ترکیبات مفیدی است که در آنها وجود دارند. مصرف ناکافی میوه جات و سبزیجات می تواند عوارض سلامت چشمگیری به همراه داشته باشد.

با کمبود ویتامین ها و مواد معدنی مواجه می شوید

میوه جات و سبزیجات حاوی برخی از مهم‌ترین مواد مغذی برای سلامت انسان هستند، اما افراد بسیاری به میزان کافی از آنها استفاده نمی کنند. مصرف ناکافی میوه جات و سبزیجات می تواند به کمبود مواد مغذی منجر شود. بسیاری از این کمبودها می توانند اثرات جانبی نامطلوبی به همراه داشته باشند. اگرچه می توانید بسیاری از مواد مغذی را از مواد غذایی دیگر تامین کنید، اما میوه جات و سبزیجات حاوی تراکم بالایی از مواد مغذی هستند و از این رو منابعی عالی برای آنها محسوب می شوند.

با مشکلات گوارشی مواجه می شوید

بدون میوه جات و سبزیجات، انسان هرچه بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های گوارشی مانند یبوست، هموروئید و دیورتیکول می شود. میوه جات و سبزیجات حاوی سلولز هستند که وزن مدفوع را افزایش می دهد، عبور مدفوع را تسهیل می کند، و زمان انتقال را کاهش می دهد. افزون بر این، میوه جات و سبزیجات حاوی فیبر هستند که به تسکین و پیشگیری از یبوست کمک می کند، عضلات دستگاه گوارش را تحریک می کند و از این رو آنها قدرت خود را حفظ کرده، و فشار بر قسمت پایینی شکم کاهش می یابد که احتمال تورم سیاهرگ های مقعدی که موجب هموروئید می شود را کاهش می دهد. مطالعه ای در دانشگاه هاروارد نشان داد که یک رژیم غذایی سرشار از فیبر غذایی - میوه جات و سبزیجات از بهترین منابع محسوب می شوند - خطر بیماری دیورتیکولار را کاهش می دهد.

خطر سرطان افزایش می یابد

بنابر گزارش موسسه پژوهش های سرطان آمریکا، هیچ ماده غذایی به تنهایی نمی تواند در برابر سرطان از انسان محافظت کند، اما یک رژیم غذایی سرشار از مواد غذایی گیاهی می تواند به کاهش خطر سرطان کمک کند. آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین E، ویتامین C، و کاروتنوئیدها ممکن است با محافظت از سلول های سالم در برابر آسیب رادیکال های آزاد خطرات سرطان را کاهش دهند. کاروتنوئیدها، رنگدانه هایی شامل بتا کاروتن که در اسفناج و دیگر سبزیچات برگدار تیره، مرکبات، سیب زمینی شیرین،قرص بیگ پنیس اصل و هویج یافت می شوند، ممکن است در برابر آسیب سلولی از شما محافظت کرده و با نرخ های پایین‌تر سرطان نیز مرتبط بوده اند. افزون بر این، مصرف بیش از حد چربی با سرطان مرتبط بوده است، از این رو جایگزینی غذاهای ناسالم با میوه ها و سبزیجات در رژیم غذایی خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد.

ممکن است افزایش وزن را تجربه کنید

اگر میوه جات و سبزیجات را به میزان کافی مصرف نکنید، احتمالا غذاهایی با محتوای چربی و تراکم کالری بیشتر مصرف می کنید. مطالعه ای که در کالج پزشکی آلبرت اینشتین انجام شد، نشان داد که جمعیت بزرگسالان آمریکایی دارای اضافه وزن یا چاق میوه جات و سبزیجات کمتری نسبت به گروه دارای وزن عادی مصرف می کردند. بیشتر مواقع، رژیم های غذایی حاوی غذاهایی با تراکم انرژی بالا به پرخوری و اضافه وزن منجر می شوند. میوه جات و سبزیجات کالری و تراکم انرژی کمی دارند. از این رو، مصرف آنها می تواند احساس سیری را با دریافت کالری کمتر در فرد ایجاد کند.

احتمال بیشتری دارد به دیابت مبتلا شوید

از آنجایی که افزایش وزن با دیابت پیوند خورده است، خطر ابتلا به دیابت زمانی که غذاهایی با تراکم انرژی بالا مصرف می کنید، افزایش می یابد. از آنجایی که اضافه وزن یکی از مهم‌ترین عوامل خطرآفرین برای دیابت نوع 2 است، مطالعات نشان داده اند که افزایش مصرف میوه جات و سبزیجات ممکن است به طور غیر مستقیم احتمال وقوع چنین شرایطی را کاهش دهد. مطالعه ای که در دانشگاه تولین انجام شد، نشان داد که مصرف سبزیجات برگدار سبز و میوه جات با کاهش خطر دیابت مرتبط بوده است. افزون بر این، اگر به دیابت مبتلا باشید، عدم مصرف میوه جات و سبزیجات می تواند شرایط این بیماری را وخیم‌تر سازد. برای افراد مبتلا به دیابت مصرف کربوهیدارت هایی مانند نان، برنج، پاستا، و غذاهای فرآوری شده می تواند سطوح قند خون را از کنترل خارج سازد. جایگزینی این غذاها با سبزیجات کم کربوهیدارت مانند سبزیجات برگدار تیره، بروکلی، گل کلم، گوجه فرنگی، بادنجان و میوه های کامل می تواند به تنظیم سطوح گلوکز کمک کند.

فشار خون شما ممکن است افزایش یابد

یک رژیم غذایی سرشار از سدیم و با محتوای میوه جات و سبزیجات کم به فشار خون بالاتر منجر خواهد شد. یک رژیم غذایی سرشار از میوه جات و سبزیجات می تواند فشار خون را کاهش دهد و در افراد مبتلا به پرفشاری خون نیز چنین رژیم غذایی می تواند به اندازه داروها در کاهش فشار خون موثر عمل کند. دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از میوه جات و سبزیجات به کاهش مصرف سدیم در رژیم غذایی کمک می کند و از این رو فشار خون کاهش می یابد.

در معرض خطر بیشتری برای بیماری قلبی قرار دارید

مصرف میوه جات و سبزیجات با توجه به اثری که در کاهش فشار خون دارند می تواند خطر بیماری قلبی و سکته مغزی را کاهش دهد. میوه جات و سبزیجات فاقد کلسترول هستند، از این رو جایگزینی آنها با غذاهای حاوی کلسترول ممکن است خطر بیماری قلبی و سکته مغزی را کاهش دهد.  

خطر ابتلا به افسردگی افزایش می یابد

پژوهشگران ارتبط بین غذاهای مصرفی و سلامت روانی ما را مورد بررسی قرار داده اند. به تازگی مطالعه ای بزرگ در اسپانیا نشان داد افرادی که یک رژیم غذایی سرشار از میوه جات و سبزیجات را دنبال می کنند احتمال کمتری دارد به افسردگی مبتلا شوند. این که میوه جات وسبزیجات چگونه ممکن است اثر محافظتی بر سلامت روانی ما داشته باشند همچنان به طور دقیق روشن نیست، اما کمبود مواد مغذی مانند ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک) و ویتامین B6 می تواند احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.

تغییرات در سبک زندگی بی‌تردید در مدیریت و کنترل اضطراب نقش به سزایی دارد و از این میان دنبال کردن یک رژیم غذایی مناسب سرشار از سبزیجات، میوه، حبوبات، غلات کامل و پروتئین خالص برای کاهش اضطراب بسیار موثر است.

به گزارش ایسنا، اضطراب در قرن حاضر اختلال شایعی است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد.

علائم این اختلال متفاوت بوده و برخی افراد فقط در برخی مواقع آن را تجربه می‌کنند. با این حال در صورتی که فردی علائم اضطراب را برای بیش از شش ماه داشته باشد، ممکن است به "اختلال اضطراب فراگیر" (GAD) دچار شده باشد.

برخی علائم جسمی و روانی اختلال اضطراب فراگیر شامل ترس، تنش، نگرانی بیش از حد در مورد وقایع و مشکلات روزمره، زودرنجی، مشکلات تمرکزی، به وجود آمدن مشکلات در روابط شخصی اجتماعی و کاری، ضربان قلب بالا، تپش قلب، فشار و تنش عضلانی و تنگی نفس است.

پزشکان اغلب این اختلال را با ترکیبی از درمان‌ها از جمله گفتار درمانی، درمان رفتاری شناختی (CBT) و داروهای مختلف درمان می‌کنند. گاهی اوقات این درمان‌های مرسوم برای طولانی مدت موثر واقع نمی‌شود اما برخی تحقیقات نشان می‌دهد که تغذیه مناسب می‌تواند تا حد زیادی به بهبود علائم این اختلال کمک کند.

9 خوردنی که به کاهش اضطراب کمک می‌کنند

1) فندق برزیلی: فندوق برزیلی حاوی مقادیر بالایی سلنیم است. سلنیم با کاهش التهاب که اغلب در اختلالات خلقی مانند اضطراب سطوح بالایی دارند موجب بهبود خلق می‌شود. سلنیم همچنین نوعی آنتی اکسیدان است که به جلوگیری از آسیب سلولی کمک کرده و خاصیت ضد سرطان دارد.

دیگر آجیل‌ها و مغزها، محصولات حیوانی و سبزیجاتی مانند قارچ و سویا نیز منبع خوبی برای سلنیم هستند. اما به یاد داشته باشید مصرف زیاد سلنیم عوارض جانبی دارد. حداکثر دوز مصرفی سلنیم برای بزرگسالان 400 میکروگرم در روز است. بنابراین مراقب باشید روزانه بیش از سه یا چهار فندق برزیلی یا مکمل‌های حاوی دوزهای بالای سلنیم مصرف نکنید.

فندق برزیلی و دیگر آجیل‌ها همچنین منبع خوبی از ویتامین E هستند. ویتامین E خود نوعی آنتی اکسیدان است که برای درمان اضطراب مفید است. تحقیقات نشان می‌دهد که سطوح پائین ویتامین E ممکن است در برخی افراد منجر به افسردگی شود.

2) ماهی چرب: ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماهی خال خالی، ساردین، قزل آلا و شاه ماهی مقادیر بالای امگا-3 دارند. امگا-3 نوعی اسید چرب است که ارتباط زیادی با عملکرد شناختی و سلامت روان دارد. با این حال تحقیقات اخیر نشان می‌دهد در صورتی که فرد نوعی اسید چرب به نام امگا- 6 را زیاد مصرف کرده و امگا -3 کافی دریافت نکند، خطر ابتلا به اختلالات خلقی مانند اضطراب در او افزایش می‌یابد.

یک مطالعه نشان داده مصرف مکمل‌های EPA، DHA، دو نوع اسید چرب موجود در امگا- 3 در افراد با مشکلات سوء مصرف مواد باعث کاهش سطح اضطراب می‌شود. به طور کلی مصرف حداقل دو بار ماهی‌های چرب در هفته توصیه می‌شود. ماهی سالمون و ساردین از مواد غذای حاوی ویتامین D هستند. محققان بر ارتباط بین کمبود ویتامین D و اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب تاکید کرده‌اند. این ویتامین به ویژه در زنان باردار و افراد سالخورده کمک شایانی به بهبود خلق و خو می‌کند. همچنین ویتامین D به بهبود اختلال عاطفی فصلی (SAD) در فصل زمستان کمک می‌کند.

3) تخم مرغ: زرده تخم مرغ منبع دیگری از ویتامین D است. همچنین منبع خوبی برای پروتئین‌های کامل بوده و تمام اسید آمینه‌های ضروری را که بدن برای رشد و نمو نیاز دارد، شامل می‌شود. تخم مرغ همچنین حاوی اسیدآمینه‌ای به نام تریپتوفان است که به تولید سروتونین کمک می‌کند. سروتونین نوعی انتقال دهنده شیمیایی است که به تنظیم خلق و خو، خواب، حافظه و رفتار کمک می‌کند و مایه تسکین اضطراب و بهبود عملکرد مغز است.

4) تخم کدو تنبل: تخم کدو تنبل منبع عالی پتاسیم است که به تنظیم تعادل الکترولیت‌ها و کنترل فشار خون کمک می‌کند. خوردن غذاهای غنی از پتاسیم مانند تخم کدو تنبل و موز برای کاهش علائم استرس و اضطراب مفید است. تخم کدو تنبل همچنین منبع مناسبی از "روی" است. یک مطالعه نشان می‌دهد کمبود "روی" ممکن است بر خلق و خو تاثیر منفی داشته باشد. "روی" برای رشد مغز و اعصاب ضروری است، چرا که بزرگترین محل ذخیره‌ "روی" در بدن در مناطق مغزی مرتبط با احساسات قرار دارد.

5) شکلات تلخ: کارشناسان بر این باورند شکلات تلخ می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. مطالعات نشان می‌دهد شکلات تلخ یا کاکائو به بهبود خلق و خو کمک می‌کند اگرچه هنوز چگونگی کاهش استرس توسط شکلات تلخ به طور دقیق مشخص نیست اما کاکائو منبع غنی از پلی فنول‌ها به ویژه فلاونوئیدهاست. فلاونوئیدها باعث کاهش التهابات عصبی و مرگ سلولی در مغز و بهبود جریان خون می‌شوند. شکلات، حاوی مقادیر زیادی تریپتوفان است که بدن آن را به انتقال دهنده‌های عصبی مانند سروتونین در مغز تبدل می‌کند.

شکلات تلخ همچنین منبع خوبی از منیزیم است. مصرف منیزیم کافی علائم افسردگی را کاهش می‌دهد. از شکلات‌های تلخ 70 درصد یا بالاتر استفاده کنید. البته شکلات حاوی قندها و چربی‌های اضافی است بنابراین بیش از یک تا سه گرم در روز آن را مصرف نکنید.

6) زردچوبه: زردچوبه ادویه‌ای است که معمولا در آشپزی‌های هند و کشورهای جنوب شرق آسیا بسیار استفاده می‌شود. ماده فعال موجود در زردچوبه که کورکومین نامیده می‌شود با کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو که اغلب در افراد مبتلا به اختلالات خلقی مانند اضطراب و افسردگی افزایش می‌یابد به کاهش اضطراب کمک می‌کند. یک مطالعه تاثیر کورکومین را در کاهش اضطراب در افراد چاق بزرگسال نشان می‌دهد. مطالعه‌ای دیگر نشان می‌دهد که افزایش کورکومین در رژیم غذایی باعث افزایش نوعی اسید چرب موسوم به "دوکوزاهگزانوئیک اسید" و در نتیجه کاهش اضطراب می‌شود.

7) بابونه: بسیاری از مردم در سراسر جهان از چای بابونه به عنوان یک داروی گیاهی به دلیل خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی، آنتی اکسیدانی و آرام بخش آن استفاده می‌کنند. اگرچه بابونه از ایجاد اضطراب جلوگیری نمی‌کند اما می‌تواند به هنگام بروز اضطراب و نگرانی علائم آن را کاهش دهد. برخی بر این باورند که خواص آرامبخش و ضد اضطراب بابونه به دلیل فلاونوئید (زردینه)‌های موجود در آن است. می‌توان چای بابونه را که برای کنترل اضطراب مفید است، حتی در مقادیر بالا استفاده کرد.

8) ماست: ماست حاوی باکتری‌های مفید لاکتوباسیلوس و "بیفیدوباکتر" است. مطالعات نشان می‌دهند این باکتری‌ها و محصولات تخمیری تاثیر مثبتی بر سلامت مغز دارند. همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد ماست و دیگر محصولات لبنی اثر ضد التهابی بر بدن ایجاد می‌کنند. تحقیقات ثابت کرده‌اند التهاب مزمن تا حدی باعث ایجاد اضطراب، استرس و افسردگی می‌شود. نتایج بسیاری از مطالعات حاکی از آن است که غذاهای تخمیری باعث کاهش اضطراب اجتماعی در جوانان شده و به طور کلی مصرف باکتری‌های مفید منجر به افزایش شادکامی در افراد می‌شود. بر این اساس ماست و سایر مواد غذایی تخمیری می‌توانند برای باکتری‌های طبیعی روده مفید بوده و اضطراب و استرس را کاهش دهند. از مواد غذایی تخمیری می‌توان به پنیر، کلم ترش، کیمچی و محصولات تخمیری سویا اشاره کرد.

9) چای سبز: چای سبز حاوی اسید آمینه‌ای به نام تیانین است که اثرات بالقوه‌ای بر اختلالات خلقی دارد. تیانین اثرات ضد اضطراب و آرامبخش داشته و ممکن است تولید سروتونین و دوپامین را افزایش دهد. آزمایش‌ها نشان می‌دهد 200 میلی گرم تیانین باعث ایجاد آرامش و تمدد اعصاب در انسان می‌شود. چای سبز را می‌توان به رژیم غذایی روزانه خود اضافه و جایگزین نوشیدنی‌های غیرالکلی مانند قهوه کرد.

سایر توصیه‌های غذایی

به طور کلی پیروی از یک رژیم غذایی متنوع و متعادل شامل مقادیر کافی کربوهیدرات، چربی‌ها و پروئین‌ها به کاهش اضطراب کمک می‌کند. غذاهای کامل، سبزیجات، میوه‌ها، حبوبات، غلات کامل، گوشت کم چرب و به ویژه ماهی می‌توانند برای این منظور مفید باشند.

از غذاهای دیگری که می‌توانند موثر واقع شوند می‌توان به بوقلمون و سایر غذاهای حاوی تریپتوفان مانند تخم مرغ، شکلات تلخ، پنیر، آناناس، موز، جو و توفو اشاره کرد. همچنین آجیل‌ها به ویژه بادام‌ها منبعی خوبی برای ویتامین E هستند که برای درمان اختلالات خلقی تاثیر مفید دارند. دانه‌های گیاه "چیا" نیز منبع مناسبی از امگا- 3 شمرده می شوند.

منابع پروتئینی مانند گوشت کم چرب، ماهی، آجیل‌ها و لبنیات، تامین کننده اسید آمینه‌هایی هستند که بدن آنها را به انتقال دهنده‌های عصبی مربوط به خلق و خو مانند سروتونین تبدیل می‌کنند. اسفناج و برگ چغندر نیز هر دو مقادیر بالایی منیزیم دارند و دارچین خواص ضد التهابی دارد. همچنین شواهد حاکی از آن است که رژیم غذایی با میزان بالای غذاهای فرآوری شده باعث افزایش اضطراب می‌شود.

زمان مناسب مراجعه به پزشک

در صورت تجربه استرس یا اضطراب به طور کل بهتر است به متخصص مانند روانشناس مراجعه کنید. پزشک یا روانشناس ممکن است از گفتار درمانی یا درمان رفتاری شناختی (CBT) برای مدیریت اضطراب و استرس استفاده کند. همچنین ممکن است داروهای مختلفی برای کنترل اضطراب تجویز کند.

به گزارش سایت تخصصی مدیکال نیوز تودی، پیروی از رژیم غذایی که شامل ترکیبات آنتی اکسیدان و ضد التهابی بوده و همچنین ویتامین‌ها و مواد معدنی کافی داشته باشد می‌تواند باعث کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو شود. در عین حال کاهش میزان غذاهای حاوی قند، نمک و چربی‌های اضافه به ویژه چربی‌های ترانس، الکل، قند و قهوه در رژیم غذایی در کنترل این اختلال موثر است. همچنین افزایش فعالیت‌های جسمانی لذت بخش می‌تواند بر سلامت روان اثرات مثبت داشته باشد.

آکاایران: نکات بسیار مهم در مورد داروها

.

منبع : nazweb.ir