سفارش تبلیغ
صبا ویژن

دارویاب

دمنوش بابونه (بَبَنَک)

matricaria chamomilla

مضرات بابونه , بابونه خشک , انواع بابونه , بابونه شیرازی , خواص بابونه برای پوست , بابونه و فشار خون , خواص بابونه برای معده , بابونه رومی , عوارض دمنوش بابونه , دمنوش بابونه و بهارنارنج , خواص دمنوش بابونه برای پوست , طرز تهیه دمنوش بابونه , دمنوش بابونه و زعفران , خواص دمنوش بابونه با عسل , دمنوش بابونه و دارچین , دمنوش بابونه برای سرماخوردگیعوارض دمنوش بابونه

طرز تهیه دمنوش بابونه (بَبَنَک) :

مقدار 4 قاشق چایخوری از قسمت های هوایی خشک شده بابونه را در یک لیوان آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه دم کنید و مصرف نمایید.

خواص درمانی دمنوش بابونه :

  • درمان زخم ورم معده و روده
  • تقویت حافظه و مغز
  • تقویت اعصاب 
  • تقویت قوای جنسی
  • دفع سنگ کلیه
  • درمان درد های شکم
  • مسکن و آرام بخش
  • افزایش دهنده شیرمادر
  • التیام بخش قوی زخم ها
  • ضد نفخ و اسپاسم دستگاه گوارش
  • افزایش دهنده گلبول های سفید خون(تقویت دفاعی بدن)
  • ضد آلرژی و آرام کننده گرفتگی های عادات ماهانه

برای ورود به داروخانه خرید قرص مگنا ار ایکسکلیک کنید

برای ورود به داروخانه خرید قرص مگنا ار ایکسکلیک کنید

مضرات بابونه , بابونه خشک , انواع بابونه , بابونه شیرازی , خواص بابونه برای پوست , بابونه و فشار خون , خواص بابونه برای معده , بابونه رومی , عوارض دمنوش بابونه , دمنوش بابونه و بهارنارنج , خواص دمنوش بابونه برای پوست , طرز تهیه دمنوش بابونه , دمنوش بابونه و زعفران , خواص دمنوش بابونه با عسل , دمنوش بابونه و دارچین , دمنوش بابونه برای سرماخوردگیخواص بابونه برای معده

مقدار مصرف دمنوش بابونه :

برای بزرگسالان در روز 3 وعده و هر وعده یک فنجان می توانید مصرف کنید لازم به ذکر است برای کودکان 2 وعده و هر وعده نصف مقدار اشاره شده برای بزرگسالان یعنی نصف فنجان استفاده گردد.

احتیاط در مصرف دمنوش بابونه :

مصرف مداوم این دارو توصیه نمی شود علت آن ایجاد حساسیت با علایمی نظیر زخم دهان و جوش های پوستی می باشد که در مصرف زیاد این دمنوش ممکن است ایجاد شود.

  منبع: ایران هل


 

ادویل:

درد از جمله حالاتی ست که به هر دلیل از جمله آسیب به بدن و یا بیماری در بدن ایجاد می شود و احساس ناخوشایند و بی قراری در فرد ایجاد می کند و او را ترغیب می کند که هر چه سریع تر به دنبال راه حلی باشد تا درد را کاهش داد و یا از بین ببرد که معمولا درد، دارای چهار حالت حاد و مزمن و سطحی و عمقی می باشد.

درد حاد به دردهای اطلاق می شود که به صورت ناگهانی و در لحظه برای شما رخ می دهد مانند ضربه خورن و یا شکست استخوان.اما درد مزمن، دردهایی هستند که بیشتر از 6 ماه طول می کشند  و در یک عضو مشخص درد وجود دارد و شدت آن ممکن است کم و زیاد شود و یا در یک سطح باقی بماند.درد سطحی مانند گزیدگی و سایر مشکلات که به صورت سطحی و معمولا در پوست است رخ می دهد و درد عمیق به ویژه به دردهای شکمی اطلاق می شود.

همچنین در کودکان تب های بالا می تواند نگران کننده باشد و نیاز است که این تب کنترل شود تا کودک دچار تشنج و آسیب های مغزی نشود برای تمامی این موراد ما خیلی سریع به داروهای مسکن و تب بر روی می آوریم که شاید از میان تمامی این موارد استامینوفن شناخته تر شده و پر استفاده تر باشد.همچنین داروهای دیگری نیز هستند که به صورت تخصصی بر روی دردها و التهابات  بدن ما تاثیر می گذارند و می توانند برای ما نجات بخش نیز باشد.در ادامه با مسکن و انواع آن و مکانیزم تاثیر آن بیشتر آشنا خواهیم شد.

 

 

مسکن ادویل

مسکن

مسکن ها از جمله داروهای پر استفاده هستند که برای کاهش و کنترل درد و التهابات و  در بدن به کار می روند و از این جهت که تهیه آن بدون نسخه از داروخانه امکان پذیر است پس بیشترین دسته خرید را به خود اختصاص می دهد و در خانه هر کدام از ما چندین نوع آن دیده می شود. برخی از این داروهای مسکن می تواند حالت درمان کننده و نگه دارنده داشته باشد  و برخی دیگر می توان در دردهای بسیار شدید مورد استفاده قرار گیرد که با دوز مشخص و در زمان محدود تنها با دستور پزشک مورد استفاده قرار می گیرد.

همچنین از این دارو برای کاهش تب نیز استفاده می شود.عملکرد این قرص به این صورت است که بر روی گیرنده های درد تاثیر می گذارد و مانع از انتقال درد توسط گیرنده ها به نخاع و در نهایت مغز می شود.

دسته بندی داروهای مسکن:

دارو مسکن را می توان به چند دسته بندی مختلف از نظر کاربرد و تاثیر تقسیم نمود.

مسکن ساده مانند استامینوفن و یا با نام علمی پاراستامول یا  داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDS)

اپیدها و یا داروهای مخدر مانند مورفین و ترامادول و متادون برای دردهای بسیار شدید مورد استفاده قرار میگیرد همچنین دردهای مزمن و افرادی که جراحی های سنگین داشته  اند.

اشکال دارویی مختلفی در میان مسکن ها وجود دارد مانند: قرص، تزریقی، شربت، شیاف، چسب های ضد درد که با توجه به حال بیمار می توان نوع مناسب را مشخص نمود اما نوع پرکاربرد آن قرص می باشد که مصرفی ساده تر و سریع تر دارد و برای کودکان نیز بیشتر به شکل شربت و شیاف مورد استفاده قرار می گیرد.

مسکن بیشترین دسته از داروهای مسکنی که به طور روزانه استفاده می کنیم شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا همان NSAIDS ها می باشند.این داروها که شامل: دیکلوفناک، بروفن، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپیرین، پیروکسیکام، کتوبروفن، ژلوفن و متوکاربامول و ادویل می باشد.

استامینوفن دارای سه نوع مختلف می باشد که شامل نوع ساده، کدئین دار و کافئین دار می باشد.معمولا نوع کدئین دار بدون تجویز پزشک نباید چندان مورد استفاده قرار گیرد زیرا باعث اعتیاد به این دارو می شود و همچنین دیگر چندان تاثیری بر روی درد شما نخواهد داشت.اما در مقابل استامینوفن کافئین دار که بیشتر با نام نوافن در میان افراد شناخته شده است می تواند بسیار عالی باشد خصوصا در درمان سردردها که وجود کافئین می تواند سردرد را به سرعت تسکین دهد زیرا سرعت جریان خون در مغزا را افزایش می دهد و جذب استامینوفن را نیز تسریع می بخشد و فرد را به دلیل داشتن کافئین سرحال و شاداب کند.

پس از استامینوفن نوبت به آسپرین می رسد که داروی مسکنی پرکاربرد برای تسکین دردهای خفیف مانند سردردهای کم و همچنین دندان درد و دردهای عادت ماهیانه کاربرد دارد  و عمده کاربرد آن برای بیماران قلبی آشنا می باشد رقیق کردن خون و جلوگیری از ایجاد لخته خون در بیمارانی که مشکوک به حمله قلبی و سکته های مغزی هستند، می باشد.

ژلوفن و بروفن و ادویل در ادامه این دسته داروها قرار دارند.این داروها به طور مستقیم از دستگاه گوارش جذب می شود و برای افرادی که زخم معده دارند و مشکلات گوارشی چندان گزینه مناسبی نیست.اما ژلوفن عوارض گوارشی کمتری دارد که دلیل آن وجود غلاف ژلاتینی  می باشد  که ماده موثر داخل این غلاف ژلاتینی قرار می گیرد  و به محض ورود به معده و مجاورت با گرما و رطوب این غلاف حل می شود و ماده موثر و دارو وارد جریان خون و بدن می شود.

از مسکن هایی که به طور تخصصی در درمان دردهای عضلانی و گرفتگی های عضلات کاربرد دارد متوکابامول و ناپروکسن می باشد که بیشتر برای دردهای عضلانی در کمر بوده و باعث تسکین می شود.

 

مسکن درد

قرص ادویل چیست؟
قرص ادویل یک داروی مسکن می باشد که به ضد التهاب غیر استروئیدی نیز مشهور هست که در واقع همان ایبوپروفن  می باشد اما به صورت ژله ای که بیشتر برای افرادی که دچار مشکلات و بیماری های گوارشی و معده هستند مورد استفاده قرار می گیرد تا وضعیت بیماری گوارشی را تشدید نکند.

این قرص در دردهای نسبتا شدید مورد استفاده قرار می گیرد که شکل آن به صورت کپسول های ژله ای و تقریبا مشابه ژلوفن  می باشد.همچنین دارای اشکال مصرفی مختلف دیگری نیز می باشد اما به طور معمول شکل قرص آن رایج می باشد.

قرص ادویل در چه مواقعی استفاده می شود؟

این داروی مسکن در دردها و همچنین التهابات مورد استفاده قرار می گیرد.از جمله سردردهای میگرنی، دردهای مفصلی و آرتریت، دردهای فک و دندان، تسکین آسیب های ورزشی و کشیدگی های تاندون، دردهای قاعدگی و غیره.

قرص ادویل داروی مسکن میگرن:

از جمله بهترین داروهای مسکن و تاثیر گذار در جهت کاهش دردهای میگرن در دنیا میتوان به قرصهای ادویل اشاره کرد.

تفاوت ژلوفن و ادویل:

پایه این دو دارو یکی بوده و در واقع چندان تفاوت ساختاری از نظر علمی و داروشناسی ندارد اما با توجه به اینکه افراد در کدام قسمت از دستگاه گوارش دچار مشکل هستند نوع قرص مشخص می شود  ژلوفن در روده باز می شود و این مورد برای افرادی که زخم معده و اثنی عشر دارند می تواند عالی باشد و ادویل در معده، که این دارو برای افرادی که مشکل روده ای دارند عالی و مناسب است.

موارد منع مصرف ادویل

در سالمندان با توجه به بیماری هایی زمینه ای مانند: آسم و حمله قلبی و فشار خون و مشکلات کلیوی و گوارشی نباید به صورت طولانی مدت مورد استفاده قرار بیگیرد.بهتر است همیشه این نوع مسکن را با معده پر مصرف نمایید.

در ادامه این قصد داریم به شما قرص ادویل را پیشنهاد دهیم که ساخت کشور آمریکا می باشد و می تواند تاثیر بسیار عالی داشته باشد و تسکین درد را خیلی سریع برای شما ایجاد کند و تاثیر آن مدت زمان بیشتری در بدن شما باقی بماند.


نمکی تأکید کرد: با این اقدام قدر و سهم دارو و تجهیزات پزشکی در حساب جدایی در دانشگاه‌های علوم پزشکی واریز و هزینه خواهد شد که این حساب قابل نظارت از سوی سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باشد.

سعید نمکی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره این موضوع که برخی دانشگاه‌های علوم پزشکی با پول دارو زمین خریدند، اظهار کرد: نمی‌توانم این موضوع را رد کنم، در وزارت بهداشت برای جلوگیری از تکرار این اتفاق ردیف بودجه‌ای خاصی را در همه دانشگاه‌ها برای دارو و تجهیزات پزشکی اختصاص دادیم.

گفتنی است؛ صنعت داروسازی با چالش نقدینگی رو به رو است؛ در این میان 500 میلیون یورو در اختیار بیمه‌ها قرار گرفت تاسهم اعظمی از این پول به صنعت دارو و تجهیزات پزشکی تخصیص پیدا کند اما این پول در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در پرداخت بدهی بخش دارو و تجهیزات پزشکی هزینه نشد و مسئولان نیز آن را تایید کردند.

علی رزازان، مسئول امور توزیع سازمان غذا و دارو از خرید زمین با بودجه دارو و تجهیزات پزشکی خبر داده بود.

رزان اظهار کرد: برخی دانشگاه‌ها زمانی که بودجه دریافت کردند و بنا بود این بودجه‌ها را صرف مخارج داروئی کنند و پول شرکت‌ها را بدهند، بودجه دارو را برای تامین هزینه‌های دیگر صرف کردند.

مسئول امور توزیع سازمان غذا و دارو گفت: این بودجه صرف مخارجی از قبیل خرید تجهیزات پزشکی، خرید زمین و توسعه دانشگاه‌ها یا تجهیز کردن ساختمان‌هایشان شد که این موجب شد، مطالبات شرکت‌ها از دانشگاه‌ها زیاد شود.

چند روز پیش هم وزیر بهداشت در جلسه معاونان غذا و دارو  ضمن انتقاد از هزینه کرد دارو در امور دیگری در دانشگاه های علوم پزشکی اظهار کرد: من در سازمان برنامه و بودجه مکلف کردم که بودجه دارو و تجهیزات پزشکی باید جدا شود و در حساب دیگری برود اما هیچ کس برای اجرای این دستور در سازمان غذا و دارو سینه سپر نکرد.

وزیر بهداشت گفت: به همین دلیل به همه روسای دانشگاه ها ابلاغ کردم و می کنم که بودجه دارو و تجهیزات پزشکی جدا شود و در دانشگاه ها از سال آینده ردیف بودجه ای دارو و تجهیزات پزشکی مستقل خواهد بود اما پیگیری اصلی در سازمان غذا و داروست و باید موضوع مدام رصد شود و خلاف ها را گزارش کنید.


زیتاکس با نام ژنریک ریتوکسیمب یک مونوکلونال آنتی بادی کایمریک (موشی- انسانی) بر علیه آنتی ژن CD20 موجود بر سطح لنفوسیتهای بی نرمال و بدخیم می باشد که با تکنولوژی دی ان ای نوترکیب و با استفاده از سلولهای تخمدان همستر چینی تولید می گردد.

محصول زیتاکس با نام ژنریک ریتوکسی مب یک مونوکلونال آنتی بادی کایمریک (موشی -انسانی) بر علیه آنتی ژن سی دی بیست (CD20) موجود بر سطح لنفوسیتهای B نرمال و بدخیم می باشد که با تکنولوژی DNA نوترکیب و با استفاده از سلول های تخمدان همستر چینی (CHO) تولید می گردد. این آنتی بادی از گروه آنتی بادی های IgG1Kappa می باشد که دارای یک قسمت متغیر موشی و یک قسمت ثابت انسانی است . این دارو از طریق ناحیه متغیر خود به آنتی ژن CD20 موجود بر سطح سلول های لنفوم غیر هوچکین متصل گردیده و از طریق مکانیزم های توکسیسیته سلولی وابسته به کمپلمان (سی دی سی) ( توکسیسیته سلولی وابسته به آنتی بادی )، مهار پرولیفراسیون، ایجاد آپوپتوز سلولی و نهایتاً افزایش حساسیت سلول های لنفوم به داروهای سیتوتوکسیک، باعث از بین رفتن سلول می گردد.

 

موارد مصرف ریتوکسیماب (Rituximab)

الف) درمان موارد عود یا مقاوم لنفوم غیر هوچکین سلول B درجه پائین یا فولیکولر و CD2O مثبت.
ب) درمان مجدد جهت بیماران با بیماریهای پیشرفته.
پ) همراه با متوتروکسات در موارد متوسط تا شدید آرتریت روماتوئید فعال، وقتی بیمار به یک یا بیشتر از داروهای آنتاگونیست TNF پاسخ نداده باشد.
ت) درمان لنفوم غیر هوچکین با خصوصیات Diffuse, Large B cell, CD20 Positive با رژیم CHOP یا سایر داروهای آنتراسیگلین.


مکانیسم اثر ریتوکسیماب (Rituximab)

دارو یک آنتی مونوکلونال موشی/انسانی است که به آنتی ژن‌های CD2O موجود در سطح سلولهای سالم و سلولهای لنفوسیت B بدخیم متصل شده و باعث تحلیل سلول می‌ شود. CD20 تنظیم کننده مراحل اولیه شروع سیکل سلولی و روند افتراق سلولی می‌ باشد.


موارد منع مصرف ریتوکسیماب (Rituximab)

بیماران با سابقه حساسیت نوع I یا واکنش آنافیلاکسی نسبت به پروتئین ‌های موشی یا اجزاء.


عوارض جانبی ریتوکسیماب (Rituximab)

اعصاب مرکزی: آژیتاسیون ، اضطراب، ضعف، خستگی، تب، سردرد، هایپرتونی، بی خوابی، کسالت، عصبانیت، درد، پاراستزی.
قلبی - عروقی : آریتمی، برادیکاردی، درد قفسه سینه، افزایش فشار خون، افت فشار خون، افت فشار خون وضعیتی، ادم محیط، تاکیکاردی.
چشم، حلق و بینی: التهاب ملتحمه، اختلال تولید اشک، رینیت، سینوزیت، گلو درد.
دستگاه گوارش: درد یا اتساع شکم، بی اشتهائی، اسهال، سوء هاضمه، تهوع، اختلال درک مزه، استفراغ.
خون: آنمی، ‌لکوپنی، نوتروپنی، ترومبوسیتوپنی.
متابولیک: هایپرگلایسمی، هایپوگلایسمی، هایپوکلسمی.
عضلانی - اسکلتی : آرترالژی، کمردرد، میالژی.
تنفسی: برونکواسپاسم، تنگی نفس ، افزایش سرفه، برونشیت.
پوست: گر گرفتگی، درد در ناحیه تزریق، خارش، بثورات جلدی واکنش‌های جلدی- مخاطی شدید، کهیر.
سایر عوارض: آنژیو ادم، لرز.